Jak złożyć komputer? Praktyczny poradnik krok po kroku

Czego będziesz potrzebować, aby złożyć komputer

Złożenie komputera wymaga skompletowania wszystkich niezbędnych komponentów. Należy przy tym pamiętać, że muszą być one ze sobą kompatybilne, dlatego też tak ważna jest dokładna analiza specyfikacji technicznej podzespołów. Kolejną istotną kwestią jest określenie przeznaczenia składanego komputera. Mocny komputer gamingowy będzie wymagał innych komponentów niż komputer do pracy (chyba że ten będzie wykorzystywany do montażu wideo, obróbki zdjęć lub pracy z grafiką 3D). Poniżej opisujemy wszystkie komponenty, które należy kupić, zanim zaczniesz samodzielnie składać komputer.

Procesor

Serce każdego komputera. To w nim przeprowadzane są obliczenia, które umożliwiają działanie programów i systemu operacyjnego. Jego wydajność ma bezpośredni wpływ na szybkość przetwarzania danych oraz płynność działania aplikacji. Jeżeli składasz komputer gamingowy, wybierz mocny procesor Intel lub AMD. W komputerze do pracy biurowej nie będziesz potrzebować takiej mocy, a więc możesz się zdecydować na mniej wydajne rozwiązanie, które będzie tańsze, ale wciąż wystarczające do codziennych zadań, takich jak przeglądanie internetu, edytowanie dokumentów czy obsługa prostych programów.

Jeśli nie zamierzasz instalować dedykowanej karty graficznej w komputerze, wybierz procesor ze zintegrowaną kartą graficzną. Procesory Intel z serii Intel Core z oznaczeniem „G” mają dedykowaną grafikę Intel UHD lub Iris Xe, która jest wystarczająca do podstawowych zadań, takich jak przeglądanie internetu, oglądanie filmów czy praca biurowa. W przypadku procesorów AMD warto wybrać modele z serii APU, które mają zintegrowaną grafikę Radeon.

Wciąż się zastanawiasz, jaki procesor wybrać? Zajrzyj do naszego rankingu procesorów!

Płyta Główna

To kluczowy element każdego komputera, ponieważ łączy wszystkie podzespoły i umożliwia ich współpracę. Przy składaniu komputera wybór odpowiedniej płyty głównej ma ogromne znaczenie, ponieważ determinuje ona kompatybilność z procesorem, pamięcią RAM, kartami rozszerzeń, a także dostępne porty i złącza. Podczas zakupu płyty głównej należy zwrócić uwagę na jej format (ATX, micro-ATX, mini-ITX), aby pasowała do wybranej obudowy, oraz na gniazdo procesora (socket). Niezwykle ważne jest sprawdzenie, by liczba pinów w procesorze zgadzała się z miejscem na nie w płycie głównej! Ważne są też sloty na pamięć RAM – do płyt ze slotami DDR4 nie włożysz pamięci DDR5, podobnie działa to w drugą stronę!

Płyta główna powinna także oferować odpowiednią liczbę złączy PCIe dla karty graficznej i innych urządzeń, jak np. karty sieciowe lub dźwiękowe. Warto również zwrócić uwagę na to, czy płyta główna wyposażona jest w złącza M.2 do dysków SSD NVMe, które stają się coraz bardziej popularne i są doskonałym rozwiązaniem do nowych komputerów.

Pamięć RAM

RAM jest odpowiedzialny za tymczasowe przechowywanie danych potrzebnych do wykonywania operacji w czasie rzeczywistym. Dla większości użytkowników 16 GB jest standardem, choć w przypadku bardziej wymagających zadań, np. obróbki wideo, może być potrzebne więcej.

Obecnie najpopularniejsze są dwa typy pamięci RAM – DDR4 i DDR5. DDR4 jest szeroko stosowane i wciąż wystarczające dla wielu użytkowników, oferuje solidną wydajność i przystępną cenę. DDR5 natomiast to nowsza technologia, która zapewnia wyższą przepustowość, większą efektywność energetyczną oraz lepszą wydajność w zadaniach wymagających intensywnej pracy z danymi, mowa tutaj o gamingu i innych profesjonalnych zastosowaniach. Wybór zależy tutaj od potrzeb użytkownika.

Karta graficzna

Należy zaznaczyć, że nie jest to niezbędny element w przypadku składania komputera do pracy biurowej, do takiego wystarczy procesor ze zintegrowaną kartą graficzną. Inaczej jest w przypadku komputera, na którym mają działać najnowsze gry – w tym wypadku wydajna karta graficzna jest jednym z najważniejszych podzespołów. Wśród kart graficznych prym wiodą dwie firmy – NVIDIA i AMD.

NVIDIA oferuje karty z serii GeForce, które są znane ze swojej wydajności, zwłaszcza w segmencie gamingowym oraz profesjonalnym. Najnowsze modele, takie jak GeForce RTX z serii 4000, oferują wsparcie dla technologii ray tracing oraz DLSS, co pozwala na uzyskanie realistycznych efektów świetlnych i wyższej płynności w grach. NVIDIA jest również popularna w zastosowaniach związanych z uczeniem maszynowym i renderingiem, dzięki wsparciu dla platformy CUDA.

AMD z serią Radeon także oferuje potężne rozwiązania graficzne, często w bardziej przystępnych cenach niż modele konkurenta. Karty graficzne AMD są znane ze świetnej wydajności w stosunku do ceny i obsługują technologie, takie jak FidelityFX Super Resolution (FSR), które – podobnie jak DLSS – poprawiają wydajność w grach bez znacznej utraty jakości obrazu. Zarówno NVIDIA, jak i AMD oferują karty dostosowane do różnych potrzeb – od tańszych modeli dla casualowych graczy po potężne jednostki dla profesjonalistów i entuzjastów gamingu wymagających najwyższej wydajności. Więcej informacji znajdziesz w naszym rankingu kart graficznych!

Dysk twardy

Dawniej najczęściej stosowanymi dyskami twardymi były HDD (Hard Disk Drive). Swoje działanie opierają one na mechanicznych talerzach magnetycznych. Oferują one dużą pojemność w stosunkowo niskiej cenie, jednak ich prędkość odczytu i zapisu jest dosyć niska. Dodatkowo są one bardzo podatne na uszkodzenia mechaniczne.

Obecnie HDD są coraz częściej zastępowane przez dyski SSD (Solid State Drive), które są znacznie szybsze. Nie mają ruchomych części, a co za tym idzie są wysoce odporne na uszkodzenia mechaniczne. Ten rodzaj dysku zapewnia znacznie krótsze czasy uruchamiania systemu operacyjnego, szybsze ładowanie programów i gier oraz wyższą ogólną wydajność pracy.

Najnowszym standardem są dyski NVMe SSD, które korzystają z interfejsu PCIe, oferując jeszcze wyższą prędkość transferu danych niż tradycyjne dyski SSD korzystające z interfejsu SATA. Dzięki temu SSD są obecnie preferowanym wyborem dla większości użytkowników, a dyski HDD znajdują zastosowanie głównie jako magazyny danych, gdzie kluczowa jest pojemność, a nie prędkość.

Zasilacz

Zasilacz (PSU, Power Supply Unit) to kluczowy komponent każdego komputera, odpowiedzialny za dostarczanie energii do wszystkich podzespołów. Odpowiedni wybór ma tutaj ogromne znaczenie, ponieważ niewłaściwa moc lub niska jakość urządzenia może prowadzić do niestabilności systemu, a w skrajnych przypadkach nawet do uszkodzenia pozostałych podzespołów. Aby dobrać odpowiedni zasilacz, należy obliczyć zapotrzebowanie na moc całego zestawu, biorąc pod uwagę takie elementy jak procesor, karta graficzna, dyski twarde oraz inne podzespoły.

Zasilacze dostępne są w różnych mocach, od około 400 W do nawet 1000 W i więcej. Dla typowego komputera biurowego wystarczy zasilacz o mocy 400–600 W, natomiast dla zestawów gamingowych lub profesjonalnych, z wydajnymi kartami graficznymi i procesorami, zaleca się moc od 650 W do 850 W, w zależności od konfiguracji. Ważne jest, aby zasilacz miał certyfikat jakości, taki jak 80 PLUS, który gwarantuje wysoką sprawność energetyczną. Certyfikaty 80 PLUS są dostępne w kilku wariantach: Bronze, Silver, Gold, Platinum i Titanium. Wybór zasilacza z takim certyfikatem nie tylko poprawia stabilność pracy komputera, ale także zwiększa jego żywotność, ponieważ komponenty otrzymują bardziej stabilne i niezawodne zasilanie.

Zasilacze komputerowe dzielą się w zależności od swojego rozmiaru, wyróżniamy więc:

• ATX – najpopularniejsze, ale ich rozmiar jest dosyć duży. Standardowe wymiary to 150 × 140 x 86 mm.
• SFX – te zasilacze są mniejsze, ich standardowe wymiary to 63,5 × 125 × 100 mm. Jest jeszcze wersja SFX-L, w której długość zasilacza jest większa i wynosi 120 mm.
• TFX – najmniejszy rodzaj zasilacza ze standardowymi wymiarami 65 × 85 × 175 mm, stosowany w mniej wymagających pecetach oraz w kompaktowych komputerach o mniejszych obudowach.

Obudowa

Wszystkie części komputera powinny się znaleźć w odpowiednio dobranej do nich obudowie. Obudowa komputera to nie tylko element estetyczny, ale też funkcjonalna osłona dla wszystkich podzespołów, zapewniająca im odpowiednią ochronę i przepływ powietrza. Zwróć uwagę, czy interesująca cię obudowa pasuje do płyty głównej (format ATX, micro-ATX, mini-ITX) – to niezwykle ważne! A także, czy podzespoły takie jak karta graficzna zmieszczą się w obudowie. Nowoczesne grafiki potrafią być naprawdę duże!

Kolejnym istotnym aspektem jest wentylacja i przepływ powietrza. Dobra obudowa powinna zapewniać możliwość montażu kilku wentylatorów, co poprawia cyrkulację powietrza i pomaga w chłodzeniu komponentów, zwłaszcza podczas pracy przy wysokim obciążeniu. Nowoczesne obudowy oferują również filtry przeciwkurzowe, które pomagają utrzymać wnętrze komputera w czystości, oraz panele boczne wykonane z hartowanego szkła, co pozwala na wyeksponowanie wnętrza zestawu.

Warto również zwrócić uwagę na funkcjonalność obudowy, taką jak dostępne porty (USB, audio), oraz modularność wnętrza, co ułatwia zarządzanie kablami, poprawia estetykę i ułatwia rozbudowę systemu w przyszłości. Dla bardziej wymagających użytkowników obudowa może mieć również miejsce na systemy chłodzenia wodnego. Wybór obudowy zależy więc nie tylko od wyglądu, ale także od potrzeb związanych z wydajnością i przyszłą rozbudową komputera.

Chłodzenie procesora

Odpowiednio niska temperatura ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej pracy jednostki obliczeniowej w komputerze. Procesor pod obciążeniem generuje duże ilości ciepła, dlatego potrzebuje efektywnego systemu jego odprowadzania. Jest to jeszcze bardziej istotne, gdy użytkownik będzie chciał procesor podkręcić, by osiągnąć jeszcze większą wydajność. Cooler procesora ma trochę mniejsze znaczenie w komputerach do pracy biurowej. Inaczej jest w przypadku komputerów gamingowych – tam temperatury są wyższe, a co za tym idzie – rosną wymagania w kwestii odprowadzania ciepła.

Najpopularniejszym sposobem chłodzenia procesora jest chłodzenie powietrzne. Ciepłe powietrze jest w tym wypadku odprowadzane przez wiatrak, który jest częścią chłodzenia powietrznego. Oprócz wiatraka kluczowym elementem tego systemu jest metalowy radiator. Radiator wykonany jest z materiału dobrze przewodzącego ciepło. Jego zadaniem jest przejęcie ciepła generowanego przez procesor i rozproszenie go na większej powierzchni. Gdy ciepło zostanie przekazane z procesora do radiatora, wiatrak umieszczony bezpośrednio na radiatorze lub obok niego wytwarza przepływ powietrza, który schładza nagrzany metal. W ten sposób ciepłe powietrze jest szybko odprowadzane.

Chłodzenie wodne jest bardziej zaawansowanym rozwiązaniem, zapewniającym lepszą wydajność chłodzenia i cichszą pracę w porównaniu z systemami powietrznymi. W układzie chłodzenia wodnego ciepło jest odprowadzane z procesora przez płyn chłodzący, a następnie rozpraszane za pomocą chłodnicy i wentylatorów. Ten rodzaj odprowadzania ciepła jest szczególnie polecany dla entuzjastów oraz użytkowników, którzy planują podkręcanie procesora (overclocking) lub mają bardzo wydajne systemy. Wybierając chłodzenie wodne, należy się upewnić, że obudowa komputera ma odpowiednie miejsce na montaż chłodnicy.

System operacyjny

Już po złożeniu komputera konieczna będzie instalacja systemu operacyjnego. Możesz kupić licencję na system Windows lub skorzystać z darmowych dystrybucji, takich jak Linux. W przypadku systemu operacyjnego dużo zależy od twoich potrzeb.

Urządzenia peryferyjne

Samo złożenie komputera nie wymaga oczywiście urządzeń takich jak mysz, klawiatura lub monitor. Będą one jednak niezbędne, by uruchomić świeżo złożonego peceta. Wybór odpowiednich peryferii powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb użytkownika – dla graczy priorytetami będą wysoka wydajność i szybkość działania, natomiast dla osób pracujących biurowo ważniejsze będą komfort i ergonomia. Niezależnie od wyboru peryferia odgrywają kluczową rolę w codziennym użytkowaniu komputera. Opcjonalnie możesz wyposażyć swój komputer w napęd optyczny, jeżeli zamierzasz pracować z dyskami CD, DVD lub Blu-ray.

Składanie komputera – praktyczny poradnik

Jeśli masz już wszystkie niezbędne podzespoły, możesz przejść do składania komputera. Jak to zrobić? Z naszym poradnikiem poradzisz sobie bez problemu!

Przygotuj stanowisko pracy

Zanim rozpoczniesz składanie komputera, ważne jest, aby dobrze przygotować stanowisko pracy:

1. Upewnij się, że stanowisko jest dobrze oświetlone i czyste.
2. Rozpakuj wszystkie komponenty i upewnij się, że masz wszystkie narzędzia, przede wszystkim dwa śrubokręty krzyżakowe – jeden mniejszy, drugi większy.
3. Warto rozważyć założenie opaski antystatycznej, która jest podłączona do uziemienia. Możesz też okazjonalnie dotknąć jakiejś niemalowanej, metalowej powierzchni, by rozładować ładunki elektrostatyczne z ciała. To proste działanie zapobiega uszkodzeniom wrażliwych komponentów, takich jak płyta główna czy procesor, które mogą być podatne na uszkodzenia spowodowane nagromadzeniem elektryczności statycznej.

Instalacja procesora na płycie głównej

1. Połóż płytę główną na bezpiecznej powierzchni (najlepiej na folii antystatycznej lub kartonie, w którym przyszła).
2. Znajdź gniazdo procesora na płycie głównej (socket), w tym momencie warto sprawdzić, czy któryś z pinów w gnieździe nie jest zgięty.
3. Otwórz dźwignię zabezpieczającą, umieść procesor zgodnie z wycięciami lub strzałkami na procesorze i płycie, a następnie zamknij dźwignię.
4. Na ramce mocującej procesor może się znajdować osłonka, której zadaniem jest ochrona pinów, gdy w gnieździe nie znajduje się procesor. Nie trzeba jej zdejmować, odskoczy ona sama, gdy domkniesz socket.

Instalacja chłodzenia

Kolejnym krokiem jest zainstalowanie chłodzenia procesora. W przypadku chłodzenia powietrzem instrukcja jest stosunkowo prosta:

1. Nałóż pastę termoprzewodzącą (jeśli chłodzenie nie ma jej fabrycznie nałożonej). Nanieś niewielką ilość pasty (wielkości ziarnka grochu) na procesor. Więcej na ten temat dowiesz się z naszego artykułu: Wymiana pasty termoprzewodzącej w PC i laptopie – jak to zrobić.
2. Przymocuj chłodzenie do procesora zgodnie z instrukcjami producenta. Upewnij się, że radiator i wentylator są dobrze przykręcone.
3. Podłącz wentylator procesora do odpowiedniego gniazda na płycie głównej (zazwyczaj oznaczone jest jako „CPU_FAN”).

W przypadku chłodzenia wodnego sprawa jest trochę bardziej skomplikowana i przed zainstalowaniem go należy się zapoznać z zaleceniami producenta.

Pamiętaj: chłodzenie wodne, zwłaszcza typu AIO (All-in-One), może być zainstalowane zarówno przed, jak i po włożeniu płyty głównej do obudowy, ale najlepsze podejście jest takie, gdy uzależniamy decyzję o tym od rodzaju obudowy i układu elementów. W większych obudowach, gdzie jest dużo miejsca na manipulację, często łatwiej jest zainstalować płytę główną najpierw, a następnie zamontować chłodnicę oraz pompę. Jednak w przypadku mniejszych obudów, gdzie przestrzeń jest ograniczona, może być praktyczniej zamontować chłodnicę przed włożeniem płyty głównej. Daje to więcej miejsca do manewrowania z rurkami i pozwala na łatwiejsze ustawienie chłodnicy i wentylatorów.

Oto ogólna instrukcja instalacji chłodzenia wodnego:

1. Tak jak przy chłodzeniu powietrznym nanieś niewielką ilość pasty termoprzewodzącej na procesor. W przypadku chłodzenia wodnego All-in-One (AIO) pasta jest już często fabrycznie nałożona na blok wodny, więc w takim wypadku można ten krok pominąć.
2. Blok wodny, czyli element, który styka się bezpośrednio z procesorem, działa jak radiator w chłodzeniu powietrznym. Zamontuj blok wodny na procesorze zgodnie z instrukcjami producenta, przykręcając go równomiernie do płyty głównej, aby dobrze przylegał do procesora i zapewniał optymalne przewodzenie ciepła.
3. Chłodnica jest miejscem, gdzie ciepło odprowadzane z procesora jest rozpraszane przez przepływający płyn. Zwykle montuje się ją na górze, z przodu lub z tyłu obudowy w miejscu przewidzianym na wentylatory.
4. Przykręć chłodnicę do obudowy w odpowiednich miejscach montażowych, upewniając się, że wentylatory są zamontowane tak, aby mogły wypychać ciepłe powietrze na zewnątrz obudowy lub wciągać chłodne powietrze do środka.
5. Upewnij się, że wentylatory są skierowane zgodnie z kierunkiem przepływu powietrza, aby zapewnić skuteczne chłodzenie.
6. Podłącz wentylatory chłodnicy do gniazd na płycie głównej (zazwyczaj oznaczone jako „CPU_FAN” lub „PUMP_FAN”). Jeśli chłodzenie wodne ma osobną pompę, podłącz ją do dedykowanego złącza na płycie głównej (zazwyczaj oznaczone jako „PUMP” lub „AIO_PUMP”).
7. Upewnij się, że wszystkie elementy są prawidłowo zamontowane, a kable i przewody nie są splątane ani nie blokują przepływu powietrza w obudowie. Ważne jest, aby chłodnica była dobrze zamontowana, a węże prowadzące płyn chłodzący nie były zagięte ani zablokowane.

Ważne: w przypadku chłodzenia wodnego pompa powinna być zainstalowana poniżej chłodnicy lub przynajmniej na tym samym poziomie. Jest to istotne, ponieważ w układzie chłodzenia wodnego zawsze znajduje się pewna ilość powietrza. Jeśli pompa zostanie zamontowana wyżej niż chłodnica, powietrze może się zebrać w pompie, co może prowadzić do jej nadmiernego zużycia i hałasu, a także obniżyć wydajność całego układu chłodzenia.

Pamiętaj: każde chłodzenie jest inne. Nasza instrukcja opisuje tylko jeden z możliwych sposobów instalacji. Zapoznaj się z zaleceniami producenta i instrukcją obsługi, która powinna zostać dostarczona wraz z wybranym rodzajem chłodzenia.

Instalacja pamięci RAM

Ten krok jest stosunkowo łatwy:

1. Znajdź sloty na pamięć RAM na płycie głównej.
2. Delikatnie otwórz zatrzaski po obu stronach slotów.
3. Włóż moduły RAM, upewniając się, że są poprawnie wyrównane (pamięć RAM ma wycięcie pasujące do slotu). Wciśnij delikatnie, aż usłyszysz kliknięcie zatrzasków. Pamiętaj o pionowym docisku, nie bujaj pamięciami RAM w gnieździe!

Montaż płyty głównej w obudowie

Teraz czas na połączenie obudowy z płytą główną:

1. Przygotuj obudowę, odkręcając boczne oraz tylne panele, upewniając się, że wewnątrz znajdują się dystanse do montażu płyty głównej.
2. Zamocuj tylną osłonę portów I/O (jeśli płyta ma osobną zaślepkę) w odpowiednim miejscu w obudowie.
3. Umieść płytę główną na dystansach i przykręć ją do obudowy. Dokręcaj śruby do oporu, ale nie na siłę!

Instalacja zasilacza i podłączenie kabli zasilających

Teraz możesz zainstalować zasilacz w obudowie i podłączyć zasilanie do płyty głównej. Pamiętaj jednak, by robić to bardzo dokładnie i zapoznać się wcześniej z zaleceniami producenta! Razem z płytą główną powinieneś dostać instrukcję, w której dokładnie rozpisany jest układ płyty wraz z przeznaczeniem konkretnych złączy. Ogólna instrukcja:

1. Umieść zasilacz w odpowiednim miejscu w obudowie (najczęściej na dole lub na górze, w zależności od modelu).
2. Przykręć zasilacz do obudowy i upewnij się, że wszystkie kable są gotowe do podłączenia do podzespołów.
3. 24-pinowe złącze, czyli standard do nowoczesnych płyt głównych i zasilaczy, podłącza się bezpośrednio do odpowiedniego, charakterystycznego portu na płycie głównej.
4. 8-pinowe złącze do zasilania procesora podłącz do odpowiedniego gniazda. Upewnij się, że kable na pewno znalazły się w odpowiednich gniazdach!
5. Jeżeli w twoim komputerze będą się znajdowały dodatkowe wentylatory obudowy, to przykręć je do odpowiednich miejsc w obudowie, a kable przyłącz do gniazda CHA_FAN.

Ważne: nie podłączaj jeszcze zasilacza do zasilania!

Instalacja dysków (HDD, SSD i SSD NVMe)

Sposób instalacji dysków różni się w zależności od ich rodzaju:

W przypadku dysku HDD:

1. Umieść dysk HDD w zatoczce. Niektóre obudowy mają mechanizm bezśrubowy, w którym dysk wsuwa się na miejsce, ale w większości przypadków dysk należy przykręcić do zatoki 4 śrubami.
2. Podłącz kabel zasilający SATA od zasilacza do dysku. Kabel SATA do zasilania jest szeroki i płaski, z charakterystycznym kształtem pasującym tylko w jednym kierunku.
3. Podłącz kabel danych SATA od płyty głównej do dysku. Kabel danych SATA jest wąski, również z jednym kierunkiem podłączenia.

Podłączanie dysku SSD (2,5" dysk SSD SATA):

1. Znajdź zatokę 2,5 cala w obudowie lub wykorzystaj adapter dla dysku 2,5 cala, jeśli obudowa nie ma dedykowanych zatok.
2. Zamocuj dysk SSD w odpowiedniej zatoczce lub adapterze. Dyski SSD są lżejsze i mniejsze od HDD, więc mogą wymagać specjalnych uchwytów, jeśli obudowa nie ma dedykowanych zatok.
3. Podłącz kabel zasilający SATA od zasilacza do dysku SSD (tak jak w przypadku HDD).
4. Podłącz kabel danych SATA od płyty głównej do dysku SSD (ten sam rodzaj kabla co dla HDD).

Instalacja dysku SSD NVMe (M.2):

1. Znajdź gniazdo M.2 na płycie głównej. Jest to mały, prostokątny port, zazwyczaj znajdujący się blisko gniazd PCIe.
2. Odepnij śrubkę mocującą M.2, która zazwyczaj znajduje się na końcu gniazda M.2.
3. Wsuń dysk SSD NVMe pod kątem 30 stopni do gniazda M.2, upewniając się, że złote piny są dobrze wyrównane z gniazdem.
4. Delikatnie przyciśnij dysk SSD w dół i przykręć go śrubką mocującą do płyty głównej.

Montaż karty graficznej

Teraz możesz podłączyć dedykowaną kartę graficzną. Oto kolejne kroki:

1. Większość nowoczesnych kart graficznych wykorzystuje slot PCIe x16, który zwykle znajduje się blisko procesora. Jest to najdłuższy slot na płycie głównej.
2. Jeśli instalujesz kartę graficzną po raz pierwszy, musisz usunąć zaślepki na tylnej części obudowy, które odpowiadają portom grafiki. Często są to metalowe elementy przykręcone lub zatrzaśnięte.
3. Ostrożnie wyrównaj kartę graficzną z gniazdem PCIe x16 i delikatnie wciśnij ją w slot, aż usłyszysz „klik”, co będzie oznaczało, że karta została poprawnie zamontowana. Upewnij się, że plastikowy zatrzask w gnieździe PCIe automatycznie zablokował kartę na miejscu.
4. Za pomocą śrub, które wcześniej usunąłeś, przymocuj metalowy uchwyt karty graficznej do tylnej części obudowy. To zabezpiecza kartę i stabilizuje jej pozycję.
5. Większość nowoczesnych kart graficznych wymaga dodatkowego zasilania z zasilacza. Podłącz odpowiednie kable PCIe z zasilacza (6 pinów, 8 pinów lub więcej, w zależności od modelu karty). Niektóre karty o niższym poborze mocy mogą nie wymagać dodatkowego zasilania, czerpią energię bezpośrednio z gniazda PCIe.
6. Najnowocześniejsze karty graficzne są bardzo duże, a więc i ciężkie. Aby uniknąć niechcianych naprężeń portu PCIe i płyty głównej, producenci często dokładają specjalną podstawkę, która zapobiega opadaniu karty. Warto zainstalować takie rozwiązanie, szczególnie w przypadku bardzo dużych kart graficznych, aby zwiększyć trwałość zarówno karty, jak i pozostałych komponentów.

Podłączenie kabli z obudowy do płyty głównej

Podłącz kable do panelu przedniego obudowy (zasilanie, reset, USB, audio). Te kable są zazwyczaj oznaczone i należy je podłączyć do odpowiednich pinów na płycie głównej, które także są odpowiednio oznaczone (znajdziesz te informacje w instrukcji płyty głównej).

Sprawdź połączenia i zamknij obudowę

Upewnij się, że wszystkie kable są dobrze podłączone, komponenty prawidłowo zamocowane i nic nie blokuje wentylatorów. Możesz teraz zamknąć obudowę, ale najlepiej sprawdź wcześniej, czy po włączeniu komputer widzi wszystkie podzespoły.

Uruchom komputer i zainstaluj system operacyjny

To już ostatni punkt naszej instrukcji:

1. Podłącz monitor, klawiaturę, mysz oraz inne urządzenia peryferyjne.
2. Włącz komputer i wejdź do BIOS-u.
3. Sprawdź, czy system rozpoznaje wszystkie zainstalowane komponenty (RAM, procesor, dyski itp.).
4. Zainstaluj system operacyjny (np. Windows) z nośnika instalacyjnego, postępując zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami.

Tym sposobem komputer jest gotowy do pracy. Jeśli wszystko działa prawidłowo, można zainstalować sterowniki, oprogramowanie i cieszyć się nowym sprzętem!